แค่เสียงดังๆของเรา …ก็ทำให้ลูกเสียใจได้
วันนี้ ขณะที่แม่กำลังนั่งเล่นกับทับทิม …ของเล่นชิ้นนึง ก็ตกลงพื้นแตกดัง เพล้ง และ เศษกระเบื้องนั้นก็กระจาย
แม่ตะโกน ครั้งแรก เสียงดัง ‘เห้ยยย แตกเลย!!! ‘
จากนั้น แม่ก็เอามือแม่รีบเก็บเศษกระเบื้อง และ พูดว่า อย่ามาหยิบนะ …พูดยังไม่ทันจบ
ทับทิมก็เอื้อมมือมาคว้าของเล่นที่แตก
แม่ตวาด เสียงดังอีกครั้ง
’ บอกว่า อย่า !!! มายุ่ง ’
แล้ว แม่ก็ก้มหน้าก้มตาเก็บเศษของเล่นต่อ
แล้ว ก็รู้สึก ทำไม มันเงียบๆ แปลก
ไม่มีคนมาป่วนเลย
พอหันไปดูลูกที่นั่งอยู่ข้างๆ เท่านั้นแหละ
แม่สะเทือนใจมาก
ภาพที่เห็นคือ ทับทิมนั่งนิ่ง เม้มปาก พยายามไม่ร้องไห้
แต่ มีน้ำตาคลอ และ ตาแดงกล่ำสองข้าง
แม่รีบวาง เศษของเล่น
แล้วเอามือมากอดลูกแทน
บอกว่า แม่ขอโทษนะคะ ที่ดุหนู ที่เสียงดังใส่หนู
ที่แม่เสียงดัง เพราะ แม่กลัว กระเบื้องบาดมือทับทิมนะคะ …แม่รักหนูนะคะทับทิม
พอแม่พูดจบ ทับทิมปล่อยโฮ สะอื้น ร้องไห้ เต็มแรง
แม่ก็พูดซ้ำ ว่าแม่ขอโทษนะ แม่รักทับทิมนะคะ
พอลูกเริ่มหยุดร้อง …แม่ก็เลย สะท้อนอารมณ์ลูก ว่า
ทับทิมเสียใจใช่มั้ยคะ ที่แม่เสียงดังใส่ แม่ขอโทษนะคะ
คราวหน้าแม่จะพยายามไม่เสียงดังใส่หนูอีกนะ
ทับทิม ยิ้ม แล้ว พูดว่า ที่ทับทิมเสียใจ
เพราะ ทับทิมกลัว หมาป่า 🙄🙄🙄 แล้ว นางก็ขำ
เอิ่ม …แม่ คือ หมาป่า ใช่มั้ยคะ ท่านผู้ชม
เรื่องนี้เอามาเล่าให้ทุกคน จอยๆ ว่า การเลี้ยงลูกไม่มีหรอก
ที่ เพอร์เฟค …พลาดบ้าง เผลอบ้าง คือ เรื่อง ธรรมดา ปกติของมนุษย์
แต่ สิ่งที่แม่คนนี้เห็น คือ วันนี้ ลูกโตขึ้นอีกแล้ว
ควบคุม อารมณ์ได้ดี ไม่โวยวาย อาละวาด เหมือน แม่หมาป่า 😅
❤️มะเหมี่ยวเอง
หมอเด็ก / แม่น้องทับทิม