‘ลูกชอบกรี๊ดอาละวาดเวลาไม่ได้ดั่งใจ’
‘ลูกชอบขว้างของ’
‘ลูกตีคนอื่นเวลาโมโห’
คำถามเหล่านี้ พ่อแม่ถามทุกวัน ว่า
จะจัดการยังไงดี ..
ง่ายๆ เลยค่ะ ‘จัดการที่พ่อแม่ก่อน’ จบ!
.
แฮร่ …มันเป็นแบบนั้นจริงๆ ค่ะ การที่เรามองพฤติกรรมของลูกว่า งี่เง่า ไม่รู้จักโต เป็นเด็กไม่ดีนั้น …อาจเป็นเพราะเรา’ไม่เข้าใจลูกมากพอ’
เด็กไม่ใช่ผ้าขาว …เด็กเค้ามีสีสันในแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน ….แต่สิ่งที่เด็กเค้าเป็น คือกระจกสะท้อนผู้เลี้ยงดู …คนเลี้ยงดูเป็นแบบไหน เด็กมักจะเลียนแบบพฤติกรรมและทำแบบนั้น
.
เรามักชอบคิดว่า ลูกควรทำอย่างโน้นอย่างนี้ ทำไมไม่ทำแบบที่พ่อแม่คิด …ก็เพราะ เด็กเค้ามีสมองของเค้า แต่ อาจจะเป็นสมองที่ยังพัฒนาไม่สมบูรณ์ จึงมี พฤติกรรมบางอย่างที่อาจจะไม่ดีบ้าง …แต่!! …แค่เค้าไม่รู้ ว่า ‘มันไม่ดี ‘
…เราในฐานะพ่อแม่ แค่ นิ่งให้เป็น เย็นให้พอ แล้วค่อยๆ อธิบายลูก ตอนลูกเค้าสงบและรับฟัง ….ไม่ใช่ ตะโกนสอน ตอนลูกตะโกนกรี๊ด (ตอนเด็กเค้าโมโห อาละวาดอยู่ หูมันอื้อค่ะ ไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น)
.
จุดนึงที่หมออยากให้ทุกคนรู้ คือ ไม่มีใครสมบูรณ์แบบค่ะ จะพลั้งพลาดเผลอ ‘ตี ด่า ดุ ‘ลูก ไม่ต้องมานั่งนอย ….แค่ยอมรับ และอธิบาย กับลูกหลังจากเรา ควบคุมตัวเองอยู่ แล้วว่า ‘พ่อ/แม่ มีอารมณ์โกรธมาจึงแสดงพฤติกรรมไม่ดี…(อะไรก็ว่าไป)….. พ่อ/แม่ เลย ไปนั่งสงบสติอารมณ์ แล้วกลับมาคุยกับหนูได้แบบนี้ …เรารักกันเหมือนเดิมนะ (พร้อมกอดและหอมลูก)
#สี่เท้ายังรู้พลาดนักปราชญ์ยังรู้พลั้ง แล้วภาษาอะไร กับมนุษย์พ่อ มนุษย์แม่ ที่มือก็ต้องไกวดาบก็ต้องแกว่ง #เป็นกำลังใจให้เช่นเดิมนะคะ
สรุปที่ว่า #จะจัดการกับลูกยังไงให้เริ่มที่พ่อแม่ก่อน เมื่อไหร่ก็ตามที่พ่อแม่เย็นพอ หูจะกางใหญ่ฟังลูกมากขึ้น สมองเราจะค่อยๆตรึกตรอง แล้วปากจะอ้าออกมาช้าที่สุด
#ลูกดีเริ่มต้นที่พ่อแม่
#ด้วยรักจากหมอมะเหมี่ยว